Lucifer

Inleiding

Lucifer is een boek die niveau 6 is volgens lezen voor de lijst, en het boek staat niet op leesadviezen. Ondanks dat het niet op leesadviezen staat is het alsnog een belgangrijk boek in de geschiedenis van de Nederlandse literatuur. De titel van het boek maakt duidelijk over wie het gaat: Lucifer. Het boek is geschreven door Joost van den vondel. Het is in eerste instantie al bijzonder dat de schrijver bekend is, zeker van zo'n controversieel boek. Joost van den Vondel is een schrijver, misschien wel de grootste in het Nederlands, en een toneelcomponist. Lucifer was een van zijn toneelstukken die door het stuk zijn controversiële aard van het podium afgehaald was. Hij besloot het toneelstuk te verboekken en het boek Lucifer was daar het resultaat van.

Samenvatting

De hoofdpersoon van dit verhaal is Lucifer. Hij is een van de paar aartsengelen, hij staat maar één stap onder god. Appolion, een ‘normale’ engel, gaat naar de aarde waar hij ziet dat Adam en Eva geschapen zijn. Appollion noteert dat Adam en Eva oneindig leven, en kunnen voortplanten. Hij zegt dat de mens in alle opzichten de engelen overtreft. Lucifer krijgt dit indirect te horen. God komt natuurlijk ook van pas in dit verhaal. Je zou hem kunnen zien als de hoofdpersoon, ik denk echter dat God eerder van de bij personen is. Hij heeft een grote impact maar doet amper iets direct. Een van de voorbeelden van indirecte invloed is dat Gabriel, een van Gods erende dienaren, vertelt dat God de mens heeft geschapen en dat alle engelen de mensen moeten dienen. De meeste engelen vinden dat goed en vertrouwen god blindelings. Tot Lucifer komt en zegt dit nonsens is, hij vindt, aartsengel zijnde, niet kunnen . Hij twijfelde echter veel tot hij dit zij. Hij had een leger van, hoe ze zich genoemd hebben, luciferisten. Godsgetrouwe engelen proberen Lucifer en zijn aanhangers te overtuigen om niet aan te vallen. Ze twijfelen daardoor veel, maar besluiten uiteindelijk om aan te vallen. Lucifer en zijn leger verliest erg snel, Lucifer en de luciferisten vallen omlaag naar de hel en veranderen in monsters. Lucifer, in het bijzonder, verandert in een slang en valt naar de tuin van eden. Lucifer overtuigt eva om de appel van de boom des levens te eten.

Overkoepelende elementen

Thema: Dit boek zijn thema is de strijd tussen goed en slecht. Je zou kunnen zeggen dat het boek over opstand tegen degene met macht gaat maar ik denk dat de strijd tussen goed en slecht meer overkoepelend is. De motieven van een boek zijn dichtverwant aan het thema, vaak in zo'n mate dat veel mensen het verschil tussen de twee niet weten te herkennen. De motieven zijn dus: Het goede, het kwade, opstand en gehoorzamen. Het goede is in dit boek natuurlijk god en het kwade is lucifer. Veel lezers van de eenentwintigste eeuw hebben aan het begin van het verhaal de neiging om met lucifer te zeiden. Lucifer heeft in dit verhaal vrij moderne idealen, merkt iets slecht, uit zijn mening en doet er wat tegen. Dit wordt in onze eeuw geprezen, dit is echter anders in de zeventiende eeuw. Toen was theocentrische de focus van de samenleving en was gehoorzaamheid erg gemotiveerd. 

De titel van het boek is lucifer. Lucifer is dus ook de hoofdpersoon van het verhaal [regel1]. Het motto luidt: “Præcipitemque immani turbine adegit” wat van vondels vertaling (imitatio) van Aeneas. Er is geen subtitel in het verhaal aanwezig. 

Het genre van het boek is treurspel/tragedie. Je ziet normaal terug in een treurspel dat het slecht verloopt, vooral met de hoofdpersoon. Vaak verzet de hoofdpersoon dan tegen degene met macht wat dus uiteindelijk rampzalig verloopt. Dit zie je precies in het boek gebeuren. Lucifer verzet zich tegen god en word uiteindelijk de duivel en valt uit de hemel. Treurspellen zijn normaal ook (afgeleid van) toneelstukken, wat hier ook precies het geval is. Dit zie je terug in het verhaal, het verhaal speelt zich (bijna) alleen af op een plek. Het boek is ook verdeeld in 5 akten je kan duidelijk zien wanneer een akte aan het engelenkoor die aan het einde van iedere akte het samenvat op een rijmende manier. Dit boek sluit enorm aan op de christelijke bijbel. Het boek gaat over de val van lucifer, de schepping van Adam en Eva en het eten van de boom des levens. 

Slot

De scène waar Lucifer en de luciferisten het gevecht aangingen raakte mij. Lucifer maakten na veel twijfel de keuze om aan te vallen en boem, klap ze gingen van engelen naar duivels. Dit was voor mij erg abrupt, maar ik denk dat dit ook toen de werkelijkheid was (en ook een beetje nu). Als iemand bijvoorbeeld een brood stal van iemand met macht kon dat zo je einde zijn. 

Een van de laatste scenes had een vrijwel grote indruk op mij gemaakt. De scène in kwestie is dat lucifer Eva de appel van de heilige boom laat eten. Dit deel sluit aan op een ander deel van de christelijke bijbel wat het meer op laat vallen. Ik vind dat deze scène het verhaal op zichzelf laat klappen op en erg goede manier. Het is een treurspel en deze scène beeldt, in mijn ogen, het slechtste wat de hoofdpersoon doet af. Het is ook een vrijwel open einde met nog veel dingen die erna gebeuren. Ondanks al die dingen vind ik dit einde een erg concluderend einde. 

Het verhaal vind ik vrijwel interessant geschreven, alleen erg gerekt en geperst. Hiermee bedoel ik dat delen van het boek zoals de val van lucifer erg kort zijn en het voorbij is voordat je echt begonnen is. Het keren van Lucifer, wat in de akten hiervoor gebeurt, veel langer lijkt te zijn dan nodig is. De engelenkoren lijken mij niet nodig in het boek. Het gaf mij geen verbeterde duidelijkheid en was erg saai om te lezen. 

Ik geef het boek dus 3/5 sterren